Στις 26 Αυγούστου του 2011, οι αντάρτες της Λιβύης μετέφεραν την κυβέρνηση τους στην Τρίπολη.Η επέτειος όμως συνοδεύεται από μία τεράστια πολιτειακή κρίση, μια σοβαρή οικονομική ύφεση και μια κατάσταση όπου η χώρα σιγά σιγά μετατρέπεται σε
βάση της Αλ Κάιντα στο Μαγκρέμπ.Ο Αύγουστος θα μπορούσε να είναι ένας μήνας εκδηλώσεων και γιορτών υπενθυμίζοντας την επικράτηση των ανταρτών επί του Μουαμάρ Καντάφι, που έπρεπε να διαφύγει από την Τρίπολη. Ακόμη και αν θα έπρεπε να περάσουν δυο μήνες ακόμη μέχρι να συλληφθεί και να δολοφονηθεί ο φυγάς δικτάτορας, οι αντάρτες ήδη πανηγύριζαν μεταφέροντας την κυβέρνησή τους από την γενέτειρα της επανάστασης, την Βεγγάζη, στην πρωτεύουσα.
Από την ευφορία της επανάστασης δεν έχει μείνει πλέον κανένα ίχνος καθώς η Λιβύη βρίσκεται χαμένη μέσα στην δίνη μιας βαθιάς πολιτικής κρίσης και μιας οικονομικής αβεβαιότητας.
«Δεν γευόμαστε την χαρά, την ασφάλεια και την σταθερότητα», δηλώνει ένας πολίτης στην Libya Herald. «Επίσης, δεν έχουμε κανένα κέρδος από την κυβέρνησης. Ο κόσμος αισθάνεται ανασφάλεια και ζει με τον φόβο εξαιτίας των σκοτωμών των οποίων γίνεται μάρτυρας σε όλη την χώρα».
Το κυβερνητικό κόμμα της Δικαιοσύνης και της Αναδόμησης, που ελέγχεται από την Μουσουλμανική Αδελφότητα, αντιμετωπίζει σκληρά πυρά από την αντιπολίτευση. Ο πρόεδρος του Κογκρέσου, Νουρι Αμπου Σαχμαν, φοβούμενος ένα σενάριο αλά Αίγυπτο, έχει συγκεντρώσει στην πρωτεύουσα παραστρατιωτικούς φίλα προσκείμενους στην Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Στρατιωτικοί αναζητούν αντάρτες στην Τρίπολη στις 18/3/2013
Το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης, η Συμμαχία των Εθνικών Δυνάμεων, που αποτελείται κατά κύριο λόγο από αντικανταφικούς αντάρτες, ανακοίνωσε την αναστολή της πολιτικής της δράσης ως διαμαρτυρία στην κίνηση του Σαχμαν.
«Δεν είμαι σίγουρος ότι θα ήταν σωστό να συμπεράνουμε ότι στην Λιβύη υπάρχει κυβέρνηση. Δεν υπάρχει στρατός, δεν υπάρχει αστυνομία. Την εξουσία έχουν οι παραστρατιωτικοί. Υπάρχει βίαιο χάος», δηλώνει στο RT ο Γιεχουντιτ Ρονεν, καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μπαρ Ιλαν.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέρει πως με ένα κύμα δολοφονιών σκοτώθηκαν δεκάδες πολιτικοί, ακτιβιστές, δικαστές και μέλη των υπηρεσιών ασφαλείας. «Τουλάχιστον 51 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους σε ένα ευρύ κύμα απροκάλυπτων πολιτικών δολοφονιών στην Βεγγάζη και στην Ντέρνα στην ανατολική Λιβύη. Δεν ασκήθηκε καμία δίωξη από τις αρχές για αυτά τα εγκλήματα», γράφει σε έκθεσή του το Παρατηρητήριο στις 8 Αυγούστου.
Οι παραστρατιωτικοί, αντιπροσωπεύοντας διφορούμενα συμφέροντα ασκούν επιρροή στην πολιτική εξουσία. Νωρίτερα μέσα στον χρόνο, ένοπλες ομάδες πολιόρκησαν το Υπουργείο Εξωτερικών και το Υπουργείο Δικαιοσύνης περνώντας τον νόμο περί Πολιτικής Απομόνωσης, σύμφωνα με τον οποίο όλοι οι αξιωματούχοι της εποχής Καντάφι δεν έχουν το δικαίωμα να λάβουν μέρος σε νέα κυβέρνηση.
«Ότι ακούμε είναι πολύ ανησυχητικά. Ακούμε για απολυταρχικά κέντρα κράτησης. Κέντρα κράτησης που διοικούνται από παραστρατιωτικούς οι οποίοι δεν δίνουν αναφορά σε κανέναν», λέει στο RT ο Χουάν Μεντέζ εισηγητής του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια.
Λίβυοι παραδίδουν τα όπλα τους στον στρατό στις 29/9/2012
Όπως δήλωσαν στην Wall Street Journal αξιωματούχοι που παρέμειναν ανώνυμοι, η κυβέρνηση φαίνεται να έχει επιστρέψει σε τεχνικές παρακολούθησης που εφάρμοζε ο Καντάφι, καθώς δεν της είναι δυνατόν να ελέγξει τους παραστρατιωτικούς.
Αν και από την Λιβύη φαίνεται να έρχονται μόνο ανησυχητικά μηνύματα, υπάρχει μία κάπως θετική οπτική της κατάστασης εντός του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου.
«Τώρα έχουμε βελτιωθεί σημαντικά. Έχουμε επιτροπή ασφαλείας για την Βεγγάζη. Έχουμε μια ειδική επιτροπή στο Κογκρέσο που ασχολείται με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», σχολίασε ο Σουλεϊμάν Αγουαντ Φαραζ Ζουμπι, μέλος του κοινοβουλίου, στο RT. Παραδέχτηκε βέβαια ότι η κυβέρνηση «όντως είχε σε ορισμένα σημεία αδυναμία επιβολής».
Αυτές πρέπει να είναι οι περιοχές, όπως η Φεζαν και η Κυρηναϊκή, οι οποίες θέλουν να αποσχιστούν από την Λιβύη αναζητώντας την αυτονομία. Και οι δυο περιοχές έχουν αποθέματα πετρελαίου, κάτι που μπορεί να αλλάξει εφόσον επιμείνουν στην απόσχιση.
Δυο χρόνια μετά τον Καντάφι, δεν έχει ψηφιστεί Σύνταγμα. Υπάρχουν οι φόβοι ότι ακόμη και αν καταρτισθεί ένα, δεν θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις ανάγκες όλων των διαφορετικών κοινοτήτων εντός της Λιβύης.
«Η λιβυκή κοινωνία αποτελείται από Άραβες, Βερβέρους και Τεμπου. Συνεπώς το σύνταγμα θα πρέπει να εκπροσωπεί όλες τις μερίδες της κοινωνίας καθώς το αντίθετο θα σημάνει αποκλεισμό», δηλώνει στο RT ο Ναγμι Μαϊλοουντ, Βερβέρος διαδηλωτής.
Στις αρχές Αυγούστου οι Βερβέροι εισέβαλαν στο κοινοβούλιο για να διαδηλώσουν ενάντια σε ότι πιστεύουν πως αποτελεί την περιθωριοποίησή τους. Οι Βερβέροι, που αποτελούν το 10% του πληθυσμού, φοβούνται ότι η γλώσσα τους και ο πολιτισμός τους δεν θα προστατευθούν από το μελλοντικό σύνταγμα. Στις 25 Ιουλίου έκλεισαν έναν αγωγό πετρελαίου που διέσχιζε την περιοχή τους στην δυτική περιφέρεια της Ναλουτ.
Βερβέροι διαδηλωτές στην Τρίπολη
Ταυτόχρονα, οι εργασίες στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις και στα λιμάνια παραλύουν από τις σποραδικές απεργίες των δυνάμεων ασφαλείας.
«Η Λιβύη έχασε 1,6 δις δολάρια από πωλήσεις πετρελαίου από τις 25 Ιουλίου μέχρι σήμερα», δήλωσε στο Reuters στις 16 Αυγούστου ο υπουργός Πετρελαίου, Αμπντελμπαρι Αλ Αρούζι.
Ο πρωθυπουργός της Λιβύης, Αλι Ζεϊντάν υποσχέθηκε να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη για να αποφευχθούν οι απεργίες στα λιμάνια της χώρας. Παρόλα αυτά, οι δυο κυριότεροι τερματικοί σταθμοί αργού πετρελαίου της χώρας παραμένουν κλειστοί, κάτι που σημαίνει ότι η οικονομική επανάκαμψη της χώρας μετά το 2011 καθυστερεί.
Εγκαταστάσεις πετρελαίου στην Ζαβίγια
Και σαν να μην ήταν αρκετά η οικονομική δυσχέρεια και οι εμφυλιακές συγκρούσεις, υπάρχουν αναφορές ότι η Αλ Κάιντα κάνει την νότια Λιβύη βάση επιχειρήσεων απέναντι στα μέλη της που εξορίζονται από το γειτονικό Μάλι και στην παρέμβαση της Γαλλίας ενάντια στην ισλαμιστική εξέγερση στην περιοχή.
Τουλάχιστον αυτό δήλωσε κορυφαία πηγή στις λιβυκές υπηρεσίες πληροφοριών στηνDaily Beast. «Η Λιβύη έχει γίνει το κεντρικό γραφείο της AQIM [Αλ Κάιντα στην περιοχή του Ισλαμικού Μάγκρεμπ]», δηλώνει η πηγή.
Ο Αμπαγιόμι Αζικιουε, αναλυτής στην Pan Africa Newswire, προμηνύει μιλώντας στο RT ότι η κατάσταση μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει.
«Η επανάσταση αυτής της μορφής ήταν καταλυτική για την ευημερία των Λίβυων. Αυτά που είδαμε τα τελευταία χρόνια αποτελούν μια ολική διαταραχή της κοινωνίας της χώρας. Δεν υπάρχει σχέδιο για την εθνική αναδόμηση της Λιβύης. Πολλοί από τους σημαντικούς πολιτικούς παράγοντες που συμμετέχουν σε μια επιχείρηση διοίκησης της Λιβύης αυτή την στιγμή είναι διχασμένοι σε φυλετικό, τοπικό και πολιτικό επίπεδο. Και μέχρι η κυβέρνηση να καταφέρει να βασιλέψει επί των προβλημάτων και να φέρει κάποιας μορφής εθνική συναίνεση για το μέλλον, η οικονομική ύφεση και η κοινωνική αστάθεια θα γίνουν χειρότερες».
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου