Καφές με τον Βούδα

"Τον ξέρουμε ως Βούδα, τον "Αφυπνισμένο", έναν από τους μεγαλύτερους πνευματικούς ηγέτες στον κόσμο. Δεν ήταν θεός, αλλά ένας κοινός θνητός - που γεννήθηκε πριν από 2.500 χρόνια στη βόρεια Ινδία και ονομάστηκε
Σιντάρτα Γκαουτάμα. Το γεγονός ότι ήταν άνθρωπος που υπέφερε όπως εμείς και βρήκε με δικές του προσπάθειες το κλειδί για να απελευθερωθεί από τα δεσμά της επιθυμίας, του μίσους και της άγνοιας σημαίνει πολλά για μας σήμερα. Ως Δυτικοί που ζούμε σε σχετική ευημερία μπορούμε να ταυτιστούμε με αυτό τον άνθρωπο που είχε τα πάντα -αγάπη, επιτυχία, πλούτη, ταλέντο, προνόμια-, αλλά τα παραμέρισε για να αναζητήσει κάτι βαθύτερο και διαρκέστερο.
Πώς το έκανε; Τι έμαθε; Αν ο Βούδας ήταν τώρα εδώ, πώς θα εξηγούσε άραγε τις αλήθειες που αποκάλυψε; Πάρτε μια κούπα καφέ και καθίστε παρέα με αυτές τις σελίδες. Για την επόμενη μία περίπου ώρα, η σοφία του Βούδα είναι στη διάθεσή σας για ερωτήσεις."

Απόσπασμα από το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο της Joan Duncan Oliver Καφές Με τον Βούδα: 

Για άλλη μια φορά ο "κακός" προσπάθησε να τον εκτρέψει από το στόχο του. ο Μάρα ξεσήκωσε έναν ανεμοστρόβιλο και εκτόξευσε καταπάνω του ένα καταιγισμό από δόρατα και βέλη, αλλά ο Σιντάρτα παρέμεινε ακίνητος. Εξαγριωμένος, ο Μάρα εξαπέλυσε εναντίον του το στρατό των δαιμόνων του, αλλά κι αυτοί αποκρούστηκαν. "Η επιθυμία, η δυσαρέσκεια, η οκνηρία, ο φόβος, η αναποφασιστικότητα, η κριτική στους άλλους - αυτές είναι οι στρατιές σου" είπε ο Σιντάρτα. "Ενας οκνηρός, ένας δειλός δε μπορεί να τι νικήσει, αλλά εγώ θα τις καταστρέψω με τη σοφία."

"Σήκω πάνω Σιντάρτα" μούγκρισε. "Αυτή η θέση μου ανήκει". "Όχι, Μάρα." απάντησε ο Σιντάρτα. Αυτή ήταν η θέση όπου κάθονταν όλοι οι Βούδες περιμένοντας τη φώτιση, είπε. Ανήκει σ'αυτόν που "σκοπός του είναι να σώσει την πλάση από την παγίδα της αυταπάτης."

"Μα ποιος θα είναι μάρτυρας των προσπαθειών σου;" Σάρκασε ο Μάρα. Ο Σιντάρτα άπλωσε κάτω το χέρι του κι ακούμπησε το έδαφος. Η γη έδειξε την υποστήριξη της με ένα βροντερό τράνταγμα. Ηττημένος, ο Μάρα αποσύρθηκε.

ΜΟΛΙΣ ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΥΠΟΤΑΧΘΗΚΑΝ, Ο ΣΙΝΤΑΡΤΑ ΕΠΕΣΕ ΣΕ ΒΑΘΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ, ΠΕΡΝΤΩΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ "ΤΕΣΣΕΡΑ ΤΖΝΑΝΑΣ Ή ΣΤΑΔΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ.

Τότε, η μία μετά την άλλη, όλες οι προηγούμενες ζωές του πέρασαν μπροστά από τα μάτια του.  Βλέποντας τες να έρχονται και να φεύγουν, συνέλαβε την αλήθεια της παροδικότητας ως βασικού συντελεστή της ύπαρξης. Οτιδήποτε γεννιέται, πεθαίνει.

Το δεύτερο που συναισθάνθηκε ο Σιντάρτα ήταν η αλήθεια του Kάρμα, ο νόμος της δράσης. Εξετάζοντας τα τριανταένα βασίλεια της ύπαρξης, είδε ότι όλα τα όντα ξαναγεννιούνται ανάλογα με τις προηγούμενες πράξεις τους. Η κακή συμπεριφορά οδηγεί σε μια δυστυχισμένη επαναγέννηση, ενώ η καλή σε μια ευτυχισμένη.

Στη συνέχεια, λίγες ώρες πριν τελειώσει η νύχτα, ο Σιντάρτα είχε την πιο βαθιά συναίσθηση - αυτή των θεμελιωδών νόμων της ύπαρξης που αργότερα ονόμασε, "Τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες". Κατάλαβε την αλήθεια της ντούκα, του βασικού πόνου, η δυσαρέσκεια της ζωής. "Βάσανο η γέννηση, βάσανο το γήρας, η λύπη και το πένθος, ο πόνος και η απελπισία. Βάσανα." Είδε επίσης την αιτία της ντούκα -την άγνοια της αληθινής φύσης της πραγματικότητας και την ακόρεστη επιθυμία-, όπως και τη θεραπεία: απελευθέρωση από την επιθυμία και τον εγωκεντρισμό. Τελικά, είδε αυτό που αποτελούσε το μέσον για την αφύπνιση: την Ευγενή Οκταπλή Ατραπό - την καλλιέργεια της ηθικότητας, του διαλογισμού και της σοφίας.

Όταν ανέτειλε το πρωινό άστρο, ο Σιντάρτα έφτασε στη νιρβάνα - "στη διάσταση όπου δεν υπάρχει γήρας, αρρώστια, θάνατος, λύπη στη διάσταση της αιώνιας ανάπαυσης από το ζυγό της ύπαρξης."

Ο ΒΟΔΙΣΑΤΒΑ, Ο ΑΝΑΖΗΤΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΣΗΣ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΙΑ. ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ Ο ΒΟΥΔΑΣ, Ο ΑΘΥΠΝΙΣΜΕΝΟΣ. ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΩΣ ΤΑΘΑΓΚΑΤΑ, "ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ" - ΔΕ ΘΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΣΤΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗ ΣΜΑΣΑΡΑ, ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ.